گشنیز خشک

گشنیز خشک
گشنیز، گیاه بومی با منشا جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است و در بسیاری از نقاط ایران هم کشت می‌شود. این سبزی خشک حاوی ویتامین آ، ویتامین ث، ویتامین ب۶، آهن، منیزیم است و می‌تواند برای موارد دارویی به کار رود. گشنیز خشک به عنوان دارویی گیاهی برای معده و بهبود دهنده عملکرد گوارش و هضم غذا شناخته می‌شود.
به همین دلیل، این گیاه کاربردهای دارویی زیادی دارد. ولی با تمام خواص آن، نمی‌توان از عطر خاص گشنیز چشم‌پوشی کرد. این گیاه عطری قوی‌تر و تندتر از جعفری دارد و در آشپزی ایرانی و بین الملل استفاده می‌شود. بوی گشنیز تازه معمولا خیلی مطبوع نیست؛ ولی پس از خشک کردن، بوی خوب و متعادلی می‌گیرد.
کاردبردهای گشنیز خشک
گشنیز تازه در برابر حرارت، سریعا طعم خود را از دست می‌دهد. اما خشک شده آن طعمی قوی دارد و در مراحل پخت می‌تواند عطر خود را حفظ کند. بنابراین، گشنیز خشک پایه اصلی قلیه ماهی، قلیه میگو و حتی مایه ماهی کبابی (حشو ماهی) است. شما به راحتی می‌توانید از گشنیز در انواع غذاهایی که پایه گوشت یا مرغ دارند، استفاده کنید. آش، دلمه، انواع دیپ و سس، سیب زمینی تنوری، خوراک گردن، سوپ جو، کوکو سبزی، ترشی، مرغ داخل فر و قرمه سبزی، جزو غذاهایی هستند که گشنیز حسابی آنها را خوشمزه می‌کند. علاوه بر استفاده در آشپزی، افراد زیادی دمنوش گشنیز را برای تقویت سیستم ایمنی بدن، افزایش حافظه و بهبود هضم مصرف می‌کنند.